feromonas rapikocadas......
mércores 03 febreiro 2021
o ar que move os lisos, febles,
rizados, retos, ondulados, pelos,
na media noite resémbranse,
e parece o que non é……
o ar escoitase no horizonte
mar, que se vai achegando
a costa ao mediodía pra
un almorzo sen frituras……
agochar nas rochas
os ventos do pasado
coma feces románticas
de correntes snob bárbaras.
a chicha que atafego o mal
humano, entre sombras azuis,
rematan en sangue e dor,
que quenta feromônios da ira……
os ollos espidos que miraban
seducións sobre umbras do sil
que estila cor nos ollos rapikocados
sobre o verde val do horizonte lonxano.
ben o suxeitador desperta
da pedra, dura coma azucenas
que se reviran a vida, e desvelan
verdades agochadas nos silenzos……
os comentarios foron deshabilitados.
