p.feijoo...

a maratón da vida

empeza cando a vista

encaixa, despois dun desenrolo

nun corpo que o foi criando con todo o seu…..

todo é unha ledicia nun mundo

novo, de sorpresas que vas descubrindo

pola perspicacia do saber

que é isto, e esto….. todo un apredizaxe…..

crecías entre tebras, que che

agonizaban por imposicións dunha

sociedade, que empregaba mais

o negativismo có positivo da vida…..

engraxaban as túas neuronas

con tolemias, con reducións de intelixencia

pra someterte ante unha sociedade

que só miraba o seu egoísmo duns ante outros…..

Ledicia….. os “machos”coma os cinco…,tardan

en recoñecer que demostrándolle ao toro

de que o mata por dominar seu mundo

encobren a cegueira (Saramago) de non ver a ledicia do mundo…..