p.feijoo...
a maratón da vida
empeza cando a vista
encaixa, despois dun desenrolo
nun corpo que o foi criando con todo o seu…..
todo é unha ledicia nun mundo
novo, de sorpresas que vas descubrindo
pola perspicacia do saber
que é isto, e esto….. todo un apredizaxe…..
crecías entre tebras, que che
agonizaban por imposicións dunha
sociedade, que empregaba mais
o negativismo có positivo da vida…..
engraxaban as túas neuronas
con tolemias, con reducións de intelixencia
pra someterte ante unha sociedade
que só miraba o seu egoísmo duns ante outros…..
Ledicia….. os “machos”coma os cinco…,tardan
en recoñecer que demostrándolle ao toro
de que o mata por dominar seu mundo
encobren a cegueira (Saramago) de non ver a ledicia do mundo…..